Terapia par – z czym to się je?

Czasami zdarza się tak, że osoby tworzące związek w szczególny sposób nie mogą się porozumieć. Często ich komunikacji towarzyszą kłótnie oraz wybuchy agresji. Takim osobom może być trudno zrozumieć, z czego wynika taka a nie inna natura ich relacji. Z pomocą takim związkom przychodzi terapia par.

Terapia par – na czym polega, czemu ma służyć?

Terapia par przeznaczona jest dla par, które od dłuższego czasu nie mogą ze sobą dojść do porozumienia w różnych aspektach funkcjonowania związku. Czasami parom trudno porozumieć się np. odnośnie opieki nad dziećmi. Przykładowo, jedna osoba z pary, w większym stopniu obarczona opieką nad dziećmi może potrzebować odpoczynku i pomocy ze strony partnera.  Partner z kolei może nie mieć świadomości tego, że jego partnerka czuje się obciążona. Oczywiście można założyć, że osoba obciążona poprosi partnera o pomoc, zostanie ustalony podział obowiązków satysfakcjonujących obie strony i wszyscy będą zadowoleni. To byłby idealny stan pożądany. Jedna warto spojrzeć na sytuację inaczej. Sfrustrowana opieką nad dziećmi kobieta prosząc partnera o pomoc kieruje wobec niego uwagi, które ten odbiera jako atak. W związku z tym, że czuje się atakowany przyjmuje postawę obronną, również kierując atak w stronę partnerki. Sytuacja taka rodzi nieporozumienie i prowadzi do kłótni. Jednocześnie problem pozostaje – partnerka jeszcze bardziej czuje się osamotniona opieką nad dziećmi , natomiast partner nie jest skłonny jej pomóc. Dlaczego? Dlatego, że nie skupia się na treści prośby partnerki. Skupia się natomiast na jej reakcji emocjonalnej ,którą odbiera jako atak wymierzony w siebie przez partnerkę. W takiej sytuacji, w pracy z parami, należałoby zwrócić uwagę na kwestię potrzeb partnera i partnerki. Partnerka ma potrzebę odpoczynku i pomocy ze strony partnera. Partner z kolei ma potrzebę poszanowania ze strony kobiety. Zwrócenie uwagi na oba te aspekty pozwolą dojść niejako do porozumienia w aspekcie respektowania i zaspokajania własnych potrzeb.

Kryzys w związku, a wpływ rodziny pochodzenia

Należy podkreślić, że to w jaki sposób przeżywają siebie partnerzy w związku stanowi pokłosie pewnych wzorców wyniesionych z rodzin pochodzenia. W powyższym przypadku można domniemywać, że być może oboje partnerów odtwarza wzorzec relacji matka – ojciec, z jakimi spotkali się w swoich rodzinach. Jeśli chodzi o partnerkę to możemy założyć, że jej matka również mogła mieć poczucie braku wsparcia ze strony mężczyzny w zakresie radzenia sobie z opieką nad dziećmi. Być może borykała się z dużą frustracją i złością wobec mężczyzn, podobnie jak teraz jej córka. Parter z kolei, mógł w przeszłości obserwować wrogi stosunek swojej matki wobec ojca i brak poszanowania dla jego męskości. W związku z tym, w sytuacji, gdy partnerka kieruje wobec niego pretensje może przeżywać je nieco nieadekwatnie. Reasumując, sytuacja w której oboje partnerów w szczególny sposób odtwarzają wzorce relacji damsko-męskich  może narastać konflikt pomiędzy nimi i wzajemne nieporozumienia.  

Terapia par – dla jakich par?

Terapia par przeznaczona jest dla par w każdym wieku, które z różnych powodów odczuwają kryzys w swoim związku. Często na terapię par trafiają osoby zmagające się z dużym kryzysem w związku, w którym np. doszło do zdrady. Warto zaznaczyć, iż jest to szczególna sytuacja do pracy terapeutycznej. Należy rozeznać wówczas czy osoba, która zdradzała nadal utrzymuje relację z osobą, z którą dokonała zdrady. Byłaby to wówczas niekorzystna sytuacja dla procesu terapeutycznego i dla samego bytu pary. W takich sytuacjach należy poważnie zastanowić się nad sensem prowadzenia terapii z taką parą. Często zdarza się tak, że indywidualne problemy poszczególnych członków pary wymagają dodatkowego przyjrzenia się im i przepracowania ich w ramach terapii indywidualnej. W takich przypadkach dana osoba przekierowywana jest dodatkowo do specjalisty prowadzącego terapię indywidualną.

Kryzys w związku a oddziaływanie na pozostałych członków rodziny

Czy kryzys w związku ma oddziaływanie na innych członków rodziny? Oczywiście, że ma. Trudno ukryć przed dziećmi sytuację kłótni pomiędzy rodzicami. Trudno ukryć wobec siebie wzajemną niechęć przed najbliższym otoczeniem. Czasami bywa tak, że nierozwiązany konflikt, jaki ma miejsce pomiędzy matką a ojcem wzbudza w dziecku, obserwującym całą sytuację poczucie zagubienia, opuszczenia i lęku. Takie dziecko, może odczuwać niewielkie zainteresowanie swoją osobą. Chcąc przyciągnąć uwagę rodziców może np. sprawiać problemy wychowawcze w szkole. Ponadto obserwując tego typu sytuacje wynosi z rodziny pochodzenia pewien wzorzec, który może zostać powielony przez to dziecko w przyszłości.

Zakończenie terapii par

Czas trwania terapii par, podobnie jak psychoterapii indywidualnej nie jest z góry określony. Tego typu terapia zostaje zakończona wówczas, gdy jakość funkcjonowania związku pomiędzy partnerami jest zadowalająca dla obu stron. Partnerzy mogą wówczas zauważyć, że np. w znacznie rzadszym stopniu się kłócą lub w mniejszym stopniu przeżywają pretensje partnera, starając się zrozumieć drugą stronę. O tym czy terapię warto w danym momencie zakończyć, czy wskazane byłoby ją kontynuować decyduje para wraz z terapeutą po wcześniejszym omówieniu tego tematu.

Zapraszam do kontaktu (link).